Το ματογυάλι

"Θα υπάρχει πάντα μια εικόνα πιστή στις σκέψεις"

Κάθε φορά που ανοίγει ένα παράθυρο

Ένα μικρό πουλί πετάει από το πρεβάζι

Χτυπάμε τα βλέφαρα και το ακολουθούμε

Αέρηδες αδειάζουνε τα στήθια και γεμίζουν

Στρέφουμε το βλέμμα από τα ανοικτά τοπία

Στου εσωτερικού κόσμου τις απεικονίσεις

Θεωρούμε πως υπάρχει πλήρης αντιστοιχία

Κλείνουμε τα μάτια κι ο κόσμος είναι μέσα

Μια μικρή φλόγα χορεύτρια στην παλάμη μας

Θα βρίσκεται ό, τι ξέρουμε στην επαφή μαζί της

Αρνούμαστε τον κόσμο και βουτάμε στη λήθη

Η χορεύτρια γίνεται δεινή κολυμβήτρια

Μες στα δάκρυα καθρεφτίζεται ο χαρακτήρας

Το επίπεδο του πολιτισμού στους πίνακες

Συντονιζόμαστε μες από τις αγκαλιές στις σχέσεις

Κοιτάζουμε τους άλλους κι αναγνωρίζουμε εαυτούς

Χέρια κρυφά απλώνονται κρατάν τις αποστάσεις

Παράθυρα ανάμεσα στον κόσμο και στις σκέψεις.

………8/10/2008………


Πίνακας: Μagritte, La lunette d' approche.