![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjZTjEcKPK5WH9gu4qgAftrq1XdHWK0JYUYpTbcc7eCD4awB1Gj8b4eEeTXsyyCy1AlKalsU07kfs8JkEldx0VRNyO69sXmP7IphaHlGM-pdoKFjRgRdTJCwuvGo7glj5GyQsgnh22/s320/%CE%95%CE%BC%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82.jpg)
Όσο και αν μένουν ανεκτέλεστα τα έργα, όσο και αν είναι πλήρης η σιγή (ή σφύζουσα εν τούτοις) και το μηδέν αν διαγράφεται στρογγύλο, ως άφωνο στόμα ανοικτό, πάντα, μα πάντα, η σιγή και τ’ ανεκτέλεστα όλα, θα περιέχουν ένα μεγάλο μυστήριο γιομάτο, ένα μυστήριο υπερπλήρες, χωρίς κενά και χωρίς απουσία, ένα μεγάλο μυστήριο (ως το μυστήριο της ζωής στον τάφο)- το φανερό, το τηλαυγές, το πλήρες μυστήριο της υπάρξεως της ζωής, Άλφα-Ωμέγα.
Α. Εμπειρίκος, από τη συλλογή Οκτάνα.