Lenticular clouds
Η φωτογραφία παραπάνω προέρχεται από ένα αρκετά παλιότερο ποστ με τίτλο ‘Το Μυστικό Παράδοξο,’ στο οποίο αναφέρθηκα στο πώς δημιουργούνται τα παράδοξα της ανθρώπινης λογικής, καθώς και στη… μυστήρια φύση των ανθρώπινων μυστηρίων. Αφενός, δηλαδή, είναι η ίδια η δομή της ανθρώπινης λογικής η οποία χρησιμοποιεί αυταπόδεικτα αξιώματα στην επιχειρηματολογία της για να καταλήγει σε αυθαίρετα συμπεράσματα, ώστε να μοιάζει ότι είναι από τη φύση της αντιφατική. Αφετέρου, είναι η φύση των μυστηρίων, η οποία μοιάζει εξίσου αντιφατική, καθώς τα ανθρώπινα μυστικά παρότι ως μυστικά θα έπρεπε να παραμένουν άδηλα και ανεξιχνίαστα, μοιάζουν να μας φανερώνονται με έναν τρόπο αποκάλυψης, σαν να πρόκειται για ήδη γνωστές, έστω σε ένα ασυνείδητο επίπεδο, καταστάσεις, και τα οποία μάλιστα δείχνουν να έχουν ένα κοινό, συλλογικό και αντικειμενικό χαρακτήρα μέσα στην ανθρώπινη ψυχική σφαίρα.
Τα UFO’s ως αποκυήματα της φαντασίας
Τα UFO’s ως αποκυήματα της φαντασίας
Πλειάδες
Semjase
Billy Meier
Παραπάνω φωτογραφίες: Ο αστερισμός των Πλειάδων και η ‘κοσμοναύτης’ Semjase όπως τη ‘φαντάστηκε’ ο Billy Meier.
Η πιο απλή και ίσως η πιο απλοϊκή εξήγηση που μπορεί να δοθεί στα Α.Τ.Ι.Α (UFO’s) είναι ότι πρόκειται για παραισθήσεις ή ξεγελάσματα των αισθήσεων απέναντι σε καταστάσεις ή φαινόμενα τα οποία θα μπορούσαν να έχουν μια απλή εξήγηση, για παράδειγμα ηλεκτρομαγνητικές εκκενώσεις στην ατμόσφαιρα, μετεωρολογικά μπαλόνια, δορυφόροι, πλανήτες, αεροπλάνα, κοκ. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ανθρώπινη καλή θέληση και απλοϊκότητα να ‘δει’ κάποιος πράγματα που στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν. Αυτή είναι η απλούστερη εξήγηση που μπορεί να δοθεί και ίσως ισχύει στις περισσότερες περιπτώσεις. Δεν τις καλύπτει ωστόσο όλες, γιατί τα UFO’s μπορούν να είναι πραγματικά αντικείμενα αν και όχι απαραίτητα ‘εξωγήινης προέλευσης.’
Τα UFO’s ως φυσικά φαινόμενα ή αντικείμενα
Υπάρχει μια ευρεία ποικιλία περιπτώσεων UFO’s που θα μπορούσαν να έχουν κάποια απλή φυσική εξήγηση. Συχνές περιπτώσεις είναι τα αερόστατα, όπως αυτό στις προηγούμενες φωτογραφίες. Στις ίδιες φαίνονται επίσης και κάποια ‘φώτα,’ ηλεκτρομαγνητικής προέλευσης πιθανώς, ή ίσως η εικόνα κάποιου πλανήτη πολλαπλασιασμένη εξαιτίας κάποιας ατέλειας του φωτογραφικού φακού. Τέτοια περιστατικά θέασης ουράνιων αντικειμένων όπως πλανήτες ή κομήτες, καθώς και ‘φώτων’ είναι γνωστά από την αρχαιότητα. Ένα παράδειγμα που μου έρχεται στο μυαλό είναι τα ‘φώτα’ που είδε ο Κολόμβος όταν διέσχιζε αυτό που σήμερα ονομάζεται ‘Τρίγωνο των Βερμούδων.’ Αυτή η θέαση, που σήμερα θα μπορούσε να αποδοθεί σε UFO’s ή σ’ ένα ηλεκτρομαγνητικό φαινόμενο, τότε θα είχε συσχετιστεί με δαιμονικές ή θείες υπάρξεις.
Θα μπορούσε το ‘διαστημόπλοιο’ της προηγούμενης φωτογραφίας στα δεξιά να είναι γήινης προέλευσης; Προφανώς, γιατί, αν δεχθούμε πως η φωτογραφία είναι αυθεντική, δεν διαθέτει τίποτε το εξωγήινο. Στην πραγματικότητα, το συγκεκριμένο αεροσκάφος έχει παρατηρηθεί αρκετές φορές και πιθανότατα πρόκειται για ενός νέου τύπου αεροσκάφος που διαθέτει η αμερικανική αεροπορία. Ο τρόπος λειτουργίας του βέβαια θα παραμένει απόρρητος αλλά δεν χρειάζεται να υποθέσουμε κάποια ‘εξωτική’ τεχνολογία. Ένα πιθανό μέρος κατασκευής τέτοιου τύπου αεροσκαφών είναι και η περίφημη ‘Περιοχή 51,’ μια στρατιωτική βάση κάπου στην έρημο της Νεβάδα στις ΗΠΑ. Η όλη περιοχή είναι άκρως απόρρητη και κατά περιόδους έχουν θεαθεί διάφορα ‘Α.Τ.Ι.Α’ να έρχονται και να φεύγουν από τη βάση. Προφανώς το να υποθέσουμε πως εξωγήινοι επισκέπτονται αυτήν τη βάση αποκλειστικά, δεν είναι και η πιο λογική εξήγηση. Καθώς, το πιθανότερο είναι πως πρόκειται για δοκιμές νέου τύπου αεροσκαφών, τα οποία προφανώς θα μοιάζουν και πιο ‘παράξενα’ σε σχέση με τα συνηθισμένα. Η ανθρώπινη τεχνολογία έχει όντως προχωρήσει. Ίσως όχι τόσο για να φτάσουμε έστω στα κοντινότερα άστρα, αλλά τουλάχιστον αρκετά για να κατασκευάσουμε νέα προωθητικά συστήματα, κοκ. Κάποιοι έχουν κάνει λόγο για αντίστροφη μηχανική (reverse engineering) υποτιθέμενων εξωγήινων αεροσκαφών που έχουν κατά καιρούς βρεθεί. Η τεχνολογία μας όμως από μόνη της έχει φτάσει στο επίπεδο που βρίσκεται σήμερα και με ταχείς ρυθμούς χωρίς να χρειαστεί απαραίτητα «ξένες» επεμβάσεις.
Το πρόβλημα σε αυτήν την περίπτωση είναι αν οι εξωγήινοι είναι τόσο τεχνολογικά ανεπτυγμένοι για να έρχονται ως εμάς τότε γιατί δεν αναπτύσσουν μια τεχνολογία καμουφλάζ για παράδειγμα ώστε να είναι αθέατοι; Κάποιοι θα μπορούσαν να απαντήσουν ότι μας προετοιμάζουν ψυχολογικά και σιγά- σιγά αλλά ο αντίλογος σε αυτήν την περίπτωση είναι γιατί να μας προετοιμάσουν αφού έτσι κι αλλιώς τα περιστατικά είναι ελάχιστα και μεμονωμένα.
Στην πραγματικότητα ένας άλλος διαφορετικός από εμάς πολιτισμός και τεχνολογικά πολύ πιο εξελιγμένος θα μπορούσε να χρησιμοποιεί πολλά μέσα για να μας επισκεφτεί. Ένας από αυτούς θα μπορούσε να είναι και η «σκουληκότρυπα» της προηγούμενης φωτογραφίας ή ένα ταξίδι μέσα από άλλες διαστάσεις. Η δεύτερη φωτογραφία δείχνει την εμπειρία που θα είχε κάποιος κάτοικος ενός δισδιάστατου κόσμου αν μια κοινή μπάλα εισερχόταν στον κόσμο του. Καθώς αυτή η μπάλα θα διαπερνούσε το δικό του επίπεδο αυτός θα έβλεπε έναν κύκλο να μεγαλώνει ύστερα να μικραίνει ώσπου θα εξαφανιζόταν. Με ανάλογο τρόπο εμείς σε περίπτωση επαφής μας με κάποιο υποτιθέμενο πολυδιάστατο εξωγήινο αντικείμενο θα βλέπαμε στον ουρανό «φώτα» και περίεργα σχήματα σαν κι εκείνα που έχουν κατά καιρούς αναφερθεί χωρίς να μπορεί να προσδιοριστεί ακριβώς η φύση και η προέλευσή τους.
Σε κάθε περίπτωση πάντως θα πρέπει να διερωτηθούμε το εξής: Αν πράγματι μας έχει κάποτε επισκεφτεί ένας εξωγήινος πολιτισμός με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο, τότε γιατί δεν είχαμε ποτέ κάποια σαφή ένδειξη; Ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι για κάποιον λόγο θέλουν να παραμείνουν διακριτικοί τότε πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι εκείνοι υπάρχουν; Από την άλλη μεριά το να πούμε ότι είμαστε μόνοι μας στο σύμπαν θα μπορούσε να θεωρηθεί εγωιστικό λαμβάνοντας υπόψη τα δισεκατομμύρια των άλλων άστρων που υπάρχουν. Θα πρέπει όμως να σκεφτούμε ότι και οι αποστάσεις είναι τεράστιες αλλά και ότι συνήθως επιλέγουμε εμείς αυτό που θέλουμε ή δεν θέλουμε να δούμε.
Η ερμηνεία των Α.Τ.Ι.Α ως χρονομηχανές υποθέτει κυρίως πως πρόκειται για κατασκευές από το δικό μας μέλλον. Άνθρωποι δηλαδή από το μέλλον έρχονται σε εμάς με χρονομηχανές και στη συνέχεια ξαναγυρίζουν πίσω στο δικό τους χρόνο. Η τελευταία από τις προηγούμενες φωτογραφίες δε δείχνει κάτι ανάλογο: Κατασκευές από αρχαίες αιγυπτιακές επιγραφές που μοιάζουν με ένα ελικόπτερο, ένα υποβρύχιο, ένα αεροπλάνο, κλπ. Η ομοιότητα πράγματι είναι εντυπωσιακή. Πώς ο αρχαίος καλλιτέχνης ήξερε αυτά τα συγκεκριμένα οχήματα σε μια εποχή που αυτά δεν υπήρχαν;
Κάποιοι έχουν υποθέσει ότι στο παρελθόν είχε αναπτυχθεί ένας γήινος πολιτισμός ο οποίος είχε φτάσει σε ένα παρόμοιο τεχνολογικό επίπεδο με το σημερινό. Συνήθως τον ταυτίσουν με την Ατλαντίδα. Το παράδοξο σε αυτήν την υπόθεση είναι ότι δεν έχει βρεθεί ποτέ ούτε ένα στοιχείο που να υποδεικνύει την ύπαρξη εκείνου του πολιτισμού. Γιατί ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι τα συνήθη αντικείμενα φθείρονται κι εξαφανίζονται σε μερικές εκατοντάδες χρόνια θα υπήρχαν κάποιες κατασκευές οι οποίες θα έπρεπε να έχουν ακόμα διατηρηθεί. Έχει ειπωθεί ότι οι πυραμίδες της Αιγύπτου είναι απομεινάρια εκείνης της εποχής και ότι κτίστηκαν πολύ πριν από τις ημερομηνίες που δίνει η ορθόδοξη αρχαιολογία. Εντούτοις ούτε κάποιο στοιχείο υπάρχει ούτε και κάποιος συγκεκριμένος λόγος για να υποστηριχθεί αυτό. Γιατί από την άλλη μεριά οι πυραμίδες της Αμερικής είναι πολύ μεταγενέστερες και διαφορετικές για να κτίστηκαν την ίδια περίοδο από τον ίδιο πολιτισμό.
Η περίπτωση πάντως να μας επισκέπτονται άνθρωποι από το δικό μας μέλλον είναι πράγματι γοητευτική. Θα είναι σαν τα παιδιά μας να μας επισκέπτονται από το μέλλον τους για να μας μάθουν πράγματα. Σαν ο ίδιος ο άνθρωπος να επιστρέφει από το μέλλον για να κτίζει το παρόν. Ίσως δηλαδή τα Α.Τ.Ι.Α. καθώς και κάθε λογής παράξενα αντικείμενα που πιθανόν να έχουν κατά καιρούς βρεθεί να προέρχονται από το δικό μας μέλλον και όχι από κάποιον εξωγήινο πολιτισμό. Αυτή η εκδοχή μπορεί προφανώς να κάνει όλα αυτά τα φαινόμενα σαφώς πιο οικεία.
Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε φωτογραφίες σαν εκείνη με τα αιγυπτιακά ιερογλυφικά ή την ομοιότητα ανάμεσα στις πυραμίδες τις Αιγύπτου κι εκείνες της Λατινικής Αμερικής; Αν θέλουμε να αποφύγουμε την λογικότερη και ίσως απλοϊκότερη εξήγηση, εκείνη δηλαδή των εξωγήινων ή των Ατλάντων, θα πρέπει να ανατρέξουμε σε κάποιον άλλον παράγοντα, πιο υπερβατικό και ακατανόητο θα λέγαμε αλλά όχι απαραίτητα λιγότερο πραγματικό ή ερμηνεύσιμο. Θα πρέπει να ξεπεράσουμε τα δεσμά του συνηθισμένου χώρου- χρόνου και της αιτιότητας και να ανατρέξουμε σε καταστάσεις μέσα στον κόσμο διαχρονικές και πολυδιάστατες.
Θα πρέπει πρώτα από όλα να κάνουμε την υπόθεση ότι η ιστορία του σύμπαντος είναι κυκλική. Ότι δηλαδή μέσα στο σύμπαν κατά καιρούς έχουν αναπτυχθεί πολιτισμοί οι οποίοι πέρασαν από παρόμοια τεχνολογικά στάδια έτσι ώστε η ιστορία τους να γραφεί μέσα σε ένα είδος συλλογικής μνήμης κάπου σε έναν ειδικό χώρο του σύμπαντος. Με αυτόν τον τρόπο και με διαδικασίες διόρασης προς το παρόν άγνωστες εμείς οι άνθρωποι μπορούμε να ανατρέχουμε σε αυτήν τη σωρευμένη γνώση και να αντλούμε πληροφορίες για το παρελθόν το παρόν και το μέλλον.
Θα μπορούσαμε μήπως να εντοπίσουμε αυτήν τη συγκεντρωμένη γνώση σε κάποια συγκεκριμένη περιοχή του σύμπαντος; Μήπως οι μαύρες τρύπες είναι γιγάντιες αποθήκες πληροφοριών με τη μορφή ύλης και φωτός που βρίσκονται πίσω από τον ορίζοντα συμβάντος; Πρόσφατα στη φυσική διατυπώθηκε η ολογραφική αρχή σύμφωνα με την οποία η πληροφορία που θα βρίσκεται μέσα σε μια μαύρη τρύπα μπορεί να αναπαραχθεί με αντίστοιχη πληροφορία που βρίσκεται στην επιφάνεια του ορίζοντα συμβάντος. Δηλαδή η πληροφορία που περιέχει μια μαύρη τρύπα όχι μόνο δεν χάνεται αλλά και μπορεί να αντληθεί με συγκεκριμένο τρόπο.
Εκτός από τις μαύρες τρύπες και την ολογραφική αρχή υπάρχει βέβαια και η θεωρία του συλλογικού ασυνείδητου του ψυχίατρου Carl Jung. Ότι δηλαδή η ανθρώπινη γνώση βρίσκεται συγκεντρωμένη κάπου και ότι η ανθρώπινη συμπεριφορά μπορεί να ερμηνευτεί μέσω θεμελιωδών προτύπων που ονομάζονται αρχέτυπα. Αυτά είναι «ψυχοειδή» με την έννοια ότι αποτελούν πραγματικές οντότητες οι οποίες επιδρούν πάνω στον υλικό κόσμο προκαλώντας φαινόμενα συγχρονικότητας. Τέτοιου είδους εμπειρίες συνοδεύουν συχνά τις επαφές με Α.Τ.Ι.Α όπου το πραγματικό γεγονός συνοδεύεται από διαισθήσεις, αισθήματα αποκάλυψης, και άλλες πραγματικές ή υποκειμενικές καταστάσεις.
Κρύβουν άραγε όλα τα προηγούμενα περιστατικά μια κρυφή και ελλοχεύουσα τάξη και αρμονία μέσα στο σύμπαν η οποία ξεπερνά τα όρια του χώρου και του χρόνου όπως εμείς τα γνωρίζουμε; Ποια είναι για παράδειγμα η διαφορά ανάμεσα σε ένα άγνωστης ταυτότητας «υλικό» αντικείμενο και ένα ανάλογο «μη απτό» φαινόμενο και ποια είναι η βαθύτερη σχέση ανάμεσα σε αυτό το αντικείμενο ή φαινόμενο με ένα συναίσθημα, σκέψη ή γενικότερα ψυχική κατάσταση που νιώθουμε να συμπληρώνει την όλη κατάσταση εκείνη τη στιγμή; Προφανώς αν ο άνθρωπος διέθετε την πνευματική ή ψυχική δύναμη να κατασκευάζει και μόνο με τη σκέψη του «Α.Τ.Ι.Α» τότε το «πραγματικό» και το «φανταστικό» θα ταυτίζονταν.
Τα UFO’s ως «ανθρωπικά» αντικείμενα
Μέχρις εδώ μιλήσαμε για διάφορες ερμηνείες σχετικά με τα Α.Τ.ΙΑ. Εξωγήινοι, γήινοι από το παρελθόν ή το μέλλον, φυσικά ή ψυχικά φαινόμενα, ή απλά αποκυήματα της φαντασίας. Αλλά στην όλη μας συζήτηση αγνοήσαμε έναν βασικό παράγοντα: τον ίδιο μας τον εαυτό. Ό,τι κι αν βλέπουμε είναι πάντα φιλτραρισμένο όχι μόνο από τις δικές μας τις αισθήσεις αλλά και από τις δικές μας προσδοκίες ή πεποιθήσεις. Και όσο πιο ασαφές είναι αυτό που βλέπουμε τόσο περισσότερο διαμορφώνεται και σχηματοποιείται από τα δικά μας βιώματα. Ας θυμηθούμε για παράδειγμα τα ιερογλυφικά παραπάνω με το ελικόπτερο ή το αεροπλάνο. Αν δεν είχαμε δει ποτέ ελικόπτερο θα το ταυτίζαμε με κάτι άλλο. Και θα είχε ενδιαφέρον να ρωτάγαμε τον αρχαίο Αιγύπτιο καλλιτέχνη που το ζωγράφισε τι είχε στο μυαλό του, αν και αυτό δεν γίνεται.
Στην πραγματικότητα αυτή η σύνδεση του εξωτερικού κόσμου και του εσωτερικού κόσμου γίνεται λίγο- πολύ ακαριαία έτσι ώστε τις περισσότερες φορές ούτε καν καταλαβαίνουμε τη διαφορά. Η ανθρωπική αρχή μας λέει απλά ότι ο κόσμος είναι αυτό που εμείς ξέρουμε. Αυτό που δεν ξέρουμε είναι σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό αθέατο ακόμα και ανύπαρκτο. Αλλά και πάλι αυτό που βρίσκεται μακριά και μόλις φαίνεται ή εκείνο που βρίσκεται κοντά και είναι τόσο μικρό ή ασήμαντο που δεν του δίνουμε σημασία, ανήκει και πάλι στη σφαίρα της υποψίας μας. Δεν είναι κάτι δηλαδή άγνωστο αλλά κάτι που νομίζουμε ότι ξέρουμε και μόλις έχουμε αρχίσει να το αντιλαμβανόμαστε.
Αυτό είναι και το μεγάλο μυστήριο της ζωής και συνάμα το θαύμα του κόσμου. Ότι μας δόθηκε η δυνατότητα έστω με τις αισθήσεις και το μυαλό που διαθέτουμε να μπορούμε να ξέρουμε. Το πόσες ακόμα εκπλήξεις μας επιφυλάσσει το σύμπαν και το πόσα πράγματα είμαστε διατεθειμένοι ακόμα να μάθουμε αυτό το ξέρει κανείς και ταυτόχρονα το ξέρει ο καθένας χωριστά. Σε ό,τι αφορά τα U.F.O.s ή Α.Τ.Ι.Α, για να επανέλθουμε καταληκτικά στη συζήτησή μας, η προσωπική μου άποψη είναι ότι πρόκειται πράγματι για ένα είδος «προετοιμασίας» όχι όμως από κάποιους εξωγήινους αλλά σε ένα περισσότερο «ψυχικό» ή κοσμικό επίπεδο, ένα είδος εναρμόνισης και παράλληλης εξέλιξης του ανθρώπου με ό,τι άλλο υπάρχει, ζει και κινείται μέσα στο σύμπαν. Το πόσα πράγματα ή άλλα όντα πρόκειται να δούμε ή να γνωρίσουμε, αυτό προφανώς έχει να κάνει με το πόσος είναι ο χρόνος και η απόσταση, από την άποψη του φυσικού διαστήματος άλλα και από την άποψη του δικού μας επιπέδου εξέλιξης.