M. Janco: Construction 3
Δεκέμβριος 1917
Tristan Tzara [Note 2 on Art. H. Arp]
Η κορυφή τραγουδά για αυτό που μιλάνε τα βάθη.
Η φύση είναι οργανωμένη στην ολότητά της, τα ξάρτια των μεγάλων πλοίων δείχνουν ψηλά τις συγκλίνουσες ακτίνες, βάσει αρχών που ταξινομούν κρυστάλλους και έντομα σε μια ιεραρχία όμοια με τα κλαδιά των δέντρων.
Στη φύση όλα τα πράγματα έχουν αυτήν την ανεπαίσθητη καθαρότητα της οργάνωσης, συγκεντρωμένη στους δεσμούς, συνενωμένη σαν τα παιδιά του σεληνόφωτος, ο άξονας ενός τροχού που γυρνά ατέρμονα, η ελευθερία της, η ύστατη, απόλυτη ύπαρξη, δεμένη σε αυτούς τους αμέτρητους νόμους της προόδου.
Η αδελφή μου είναι ρίζες, λουλούδι, πέτρα.
Ο οργανισμός είναι πλήρης στην αμίλητη νοημοσύνη στις φλέβες των φυτών και των εντόμων και στην εμφάνισή τους.
Ο άνθρωπος είναι βρώμικος, σφάζει ζώα, φυτά, τους συνανθρώπους του, τσακώνεται, είναι ξύπνιος, μιλάει πολύ, είναι ανίκανος να εκφράσει τις σκέψεις του.
Αλλά ο καλλιτέχνης είναι ένας δημιουργός: ξέρει πώς να δουλεύει την οργανική ύλη. Παίρνει αποφάσεις. Βελτιώνει τον άνθρωπο. Περιποιείται τον κήπο του μυαλού, τον προσέχει.
Η καθαρότητα μιας ιδέας με κάνει ευτυχισμένο, τα να βλέπω πέρα από τον ορίζοντα που απλώνεται φροντίζοντας τη νέα χλωρίδα μακρινών χωρών• Λουλούδια του πάγου.
Η κατακόρυφη: σε μελαγχολικό συλλογισμό πριν το αιώνιο να αιστανθεί το βάθος μιας στιγμής απέναντι στο ζώο που έχουμε μέσα μας.
H. Arp
συμμετρία
λουλούδι μεσονύχτιας συνάντησης
όπου το πουλί και η κορυφή αγκαλιάζονται από την άλω του ήλιου και τις πλαγιές των στριφτών αμπελιών
το λουλούδι γίνεται κρύσταλλος ή σκαραβαίος, μαγνήτης ή άστρο
η επιθυμία να ζήσει κάποιος μια ήσυχη ζωή
Αν μπορούμε να ζήσουμε το θαύμα θα έχουμε φτάσει τα ύψη όπου το αίμα μας θα είναι ίδιο με των αρχαγγέλων, φάρμακο για την ατένιση των άστρων, (Dada) reader- μια πίστη που υπάρχει στις απλές καρδιές- σοφία και γνώση.