Ύλη είναι η ουσία από την οποία αποτελείται κάθε ‘καθορισμένο’ αντικείμενο.Το αντικείμενο που έλιωσε το αποκαλούμε πλέον ενέργεια.
Η ενέργεια αποθηκεύεται μέσα σε ‘καλούπια’ της ύλης, όπου ‘κρυώνει’, ‘στερεοποιείται’ και ξαναγίνεται ύλη.
Υπάρχουν ‘αντικείμενα’ τα οποία δεν είναι ‘καλά καθορισμένα’.
Το νερό είναι ύλη παρότι δεν πλάθεται. Το φως είναι ύλη παρότι δεν πιάνεται. Τα ραδιοκύματα είναι ύλη παρότι δεν τα βλέπουμε.
Υπάρχουν υλικά πράγματα παρότι δεν τα διανοούμαστε.
Τα μετά- υλικά είναι ένα παράδειγμα υλικών που κάμπτουν το φως γύρω τους ώστε να γίνονται αόρατα.
Ένα ‘αόρατο’ αντικείμενο δεν παύει να αποτελείται από ύλη.
Το νερό, το φως, τα κύματα, είναι και ρευστά, διαθέτουν κίνηση. Επομένως είναι και ενέργεια.
Ενέργεια είναι οτιδήποτε μεταβάλλεται κατά τις διεργασίες της ύλης.
Η ενέργεια είναι ίση με το έργο που παράγεται ή ισοδύναμα με την ύλη που καταναλώνεται.
Η ύλη και η ενέργεια δεν καταστρέφονται. Εναλλάσσονται σε μια αέναη διαδικασία ‘ανακύκλωσης’.
Αυτό που χάνεται είναι ενέργεια που δεν ‘υλοποιείται’, δεν αξιοποιείται.
Αυτήν την βαθμιδωτή ενέργεια (βαθμιδωτή: ανά βαθμίδα ή μονάδα θερμοκρασίας) ονομάζουμε εντροπία.
Η εντροπία είναι αυτό που χάνουμε (δεν μπορούμε να αξιοποιήσουμε) από κάθε φυσική διεργασία.
‘Ο χώρος είναι ύλη’.
‘Ο χρόνος είναι ενέργεια’.
Συνήθως την ύλη την ταυτίζουμε με τη μάζα m.
Την ενέργεια απλά τη λέμε ενέργεια E.
Η μάζα είναι μία ιδιότητα της ύλης, όπως και το φορτίο, ακόμη και η ενέργεια, η δυνατότητα μετουσίωσης της ύλης.
Δεν υπάρχει τίποτε στο σύμπαν που να μην αποτελείται από ύλη.
Ακόμη και το τίποτε, το κενό, έχει ύλη, έστω αραιή και ανεπαίσθητη.
Το κενό κατοικείται, μεταβάλλεται, μετουσιώνεται, βρίθει από υποατομικά σωματίδια που πάλλονται, αλληλλεπιδρούν και διαδίδονται.
Επομένως το κενό έχει ενέργεια.
Το πνεύμα (ή ψυχή) είναι και αυτό μια μορφή ενέργειας που παράγεται από τη μετουσίωση της ύλης.
Η θεώρηση του ανθρώπου ότι το πνεύμα προϋπάρχει και δημιούργησε την ύλη είναι μία παρεξήγηση.
Η ύλη έχοντας μέσα της όλη την απαραίτητη ενέργεια- οπότε και το δυνάμει πνεύμα, μπορεί να παράγει όλα τ’ απαραίτητα πεδία που θα κατευθύνουν στη συνέχεια τους σχηματισμούς της.
Έτσι ξεκίνησε και η κατασκευή του σύμπαντος μαζί με όλες τις λειτουργίες του σε μια ολότητα.
Επομένως κάποια στιγμή στην ιστορία του σύμπαντος θα εμφανιζόταν κάποια υλική μορφή με νοημοσύνη.
Νοημοσύνη είναι η ιδιότητα της ύλης να οργανώνει τις δομές και τις λειτουργίες της με τρόπο που να αντιστοιχεί στην αποθήκευση, επεξεργασία και μεταφορά πληροφορίας.
Η πληροφορία είναι μια μορφή ύλης και ενέργειας. Τα τσιπς του υπολογιστή αποτελούνται από ύλη και περιέχουν ενέργεια με τη μορφή πληροφορίας.
Τα δομικά συστατικά του σύμπαντος είναι ύλη.
Τα λειτουργικά χαρακτηριστικά του σύμπαντος είναι ενέργεια.
Η πληροφορία είναι μορφή ενέργειας που διαδίδεται, αποθηκεύεται και αποκωδικοποιείται στην ύλη.
Με αυτήν την έννοια το σύμπαν είναι νοήμον.
Ο άνθρωπος έχει επιπλέον την επίγνωση.
Η ερώτηση: ‘Τι υπήρξε πριν από την ύλη’ είναι μία ανθρωπική ερώτηση.
Η ανθρωπική αρχή λέει ότι το σύμπαν υπάρχει επειδή το παρατηρούμε.
Είναι μία αρχή που βρίσκεται στα θεμέλια της ανθρώπινης κατανόησης και οι περισσότεροι την παρερμηνεύουνε.
Αν καταλαβαίνει κάποιος σε βάθος την ανθρωπική αρχή, τότε θεωρείται πως ανήκει σε μια πολύ μικρή μειοψηφία του συνόλου των ανθρώπων.
Οι νόμοι του σύμπαντος προέρχονται από αρχικές διαδικασίες οι οποίες θεμελιώθηκαν και παγιώθηκαν στα πρώτα στάδια της δημιουργίας.
Κάποτε δηλαδή όλοι οι νόμοι του σύμπαντος δεν υπήρχαν, παρότι τώρα πια μοιάζουν τόσο ισχυροί.
Πριν από τη θεμελίωση των φυσικών νόμων μέσα στο σύμπαν επικρατούσε το χάος και η αναρχία.
Το χάος είναι μια δυναμική κατάσταση από την οποία σταδιακά προκύπτει η τάξη με μαθηματική ακρίβεια.
Βαθιά μέσα της η ύλη έχει διατηρήσει τον πρωταρχικό της χαρακτήρα και τις θεμελιώδεις της σταθερές.
Στις μικρές κλίμακες του χώρου και του χρόνου η φύση παραμένει χαοτική, δηλαδή πιθανοκρατική, παρότι στις μεγάλες κλίμακες λειτουργεί με αιτιότητα.
Η αιτιότητα λέει πως καμία πληροφορία δεν μπορεί να τρέξει με ταχύτητα μεγαλύτερη του φωτός.
Πρόσφατα πειράματα έδειξαν ότι στη φύση μπορούν να υπάρξουν και μη αιτιακές, μη τοπικές διεργασίες.
Η ακαριαία αλληλεπίδραση (κβαντική σύζευξη) μεταξύ κάποιων σωματιδίων είναι ένα τέτοιο παράδειγμα.
Ίσως υπάρχει ύλη και ενέργεια που διαδίδονται με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός, αλλά δεν έχουν τη μορφή πληροφορίας.
Ίσως υπάρχει κάποια δυνατότητα μεταφοράς πληροφορίας χωρίς να υπάρχει ‘κίνηση’, όχι τουλάχιστον όπως τη γνωρίζουμε.
Ίσως να μην υπάρχει ούτε χώρος ούτε χρόνος είτε με τη συνηθισμένη είτε με καμία έννοια.
Οι γνώσεις του σύγχρονου ανθρώπου περί των ‘αοράτων και ακαριαίων’ φτάνουν ως εδώ.
Η φυσική ιστορία του σύμπαντος βεβαίως συνεχίζεται…