Αν σκέφτηκες ποτέ τι είναι η πραγματικότητα
Κατασκευή φτιαγμένη από την άμμο του γιαλού
Που τρέχει μες από τα χέρια μ’ άγνωστη ταυτότητα
Αν ξεπερνά τη θάλασσα που φέρεται τις νύχτες
Ο άνθρωπος καθώς υπερχειλίζουνε τα όνειρα
Χίμαιρες των βιοχημικών μας αντιδράσεων
Απύθμενη και μυστική γλιστρά η ψυχή στα σώματα
Οι αλήθειες που δεν υπερβαίνουν τις απόψεις μας
Αν σκέφτηκες πού φτάνουν οι πομπές του λογισμού
Και αν μας κυβερνάν της φαντασίας τα πλάσματα
Η εμπιστοσύνη μας απέναντι στα θαύματα
Έρμαια στο διάστημα ψηλά η αναγκαιότητα
Η μικρότητά μας απέναντι στην απεραντοσύνη
Ο θόρυβος της θάλασσας στο βόρβορο του φόβου
Παρασυρμένα είναι από τα ρεύματα τα κότερα
Ο απόηχος του φόβου απέναντι στην κενότητα
Η αίσθηση παγιδευμένη μέσα σε μια σταγόνα
Απέναντι στις προσδοκίες μας η ματαιότητα
Φούσκες που λικνίζονται μες στην αιώρα του ύπνου
Καθώς αρχίζει το ψιχάλισμα απ’ τ’ απώτερα
Μια γιγάντια μαύρη ομπρέλα που κατεβαίνει
Ωσότου μένει μόνο το επίπεδο της νύχτας
Αν σκέφτηκες μήπως υπάρχει κάποιος άλλος κόσμος
Η αδυναμία της προηγούμενης υπόθεσης
Η ακατανίκητη έλξη μας για το άγνωστο
Τα μέλλοντα που έρχονται παφλάζοντας στ’ απόνερα
Το φως του χρυσαφένιου χρώματος της μοναξιάς
Αν σκέφτηκες ποτέ τι είναι η πνευματικότητα
Όσο πιο ελαφροί τόσο βαρύτερα τα στρώματα
Από τα ψάρια του πελάγου ως τα ψάρια τ’ ουρανού.
18/7/2008
Πίνακας: Rene Magritte, Collective invention.